Misschien kun je bij het inzingen even hoog uitkomen als je collega sopranen (of tenoren), maar toch past het sopranen-jasje je in de hoogte niet goed: het voelt niet lekker, je wordt er snel moe van, soms ben je hees na een repetitie.

Andersom is er in een koor vaak behoefte aan bassen, en worden mannen met wat lagere tonen in hun bereik al snel bij de bas-groep geplaatst. Omdat dat in het allerlaagste stukje van hun stem zit, gaan deze mannen al snel ‘drukken’,  de ‘bas spelen’, lage tonen geforceerd zingen om maar klank te maken.

Veel koordirigenten weten best veel van componisten en allerlei muziektheorie, maar van zangtechniek vaak alleen de theorie. En de koordirigent bepaalt vervolgens wel bij een stemtest of je sopraan of alt, tenor of bas wordt. Maar klopt die bepaling wel voor jou?

Als je bovenstaande klachten hebt loont het de moeite eens langs te gaan bij een logopedist met muzikale oren en/of een zangdocent. De muzikale logopedist heeft de beschikking over een decibelmeter die gekoppeld is aan een toonhoogtebepaling. Je ziet hier een plaatje van zo’n bepaling:

Je kunt terecht bij logopedisten die verbonden zijn aan afdelingen KNO van meerdere ziekenhuizen; vaak is zo’n toonhoogtebepaling onderdeel van een geheel KNO-onderzoek. Soms kun je ook terecht bij logopedisten op stemgebied. Vraag altijd of de logopedist dit onderzoek voor je kan uitvoeren.

Bovenstaande geldt soms overigens ook voor professionele zangeressen of zangers.